sztama (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈʃtãma], AS: [štãma], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. koleżeński lub przyjacielski układ z kimś, zobowiązujący do wzajemnej pomocy[1]
- (1.2) przest. zob. sztam[2]
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik sztama dopełniacz sztamy celownik sztamie biernik sztamę narzędnik sztamą miejscownik sztamie wołacz sztamo - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sztama sztamy dopełniacz sztamy sztam celownik sztamie sztamom biernik sztamę sztamy narzędnik sztamą sztamami miejscownik sztamie sztamach wołacz sztamo sztamy - przykłady:
- (1.1) Chcę, żeby między nami była sztama, rozumiesz? Bracia powinni iść z sobą ręka w rękę.[2]
- (1.1) Sztama! To znaczy, musimy trzymać jeden z drugim. I ani pary z gęby o tym, o czym ze sobą gadamy…[3]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sztam m, sztamajza ż
- związki frazeologiczne:
- zawrzeć sztamę • trzymać sztamę
- etymologia:
- (1.2) niem. Stamm
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.