szkaradztwo (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) szkaradna osoba lub rzecz
- (1.2) podły uczynek
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szkaradztwo szkaradztwa dopełniacz szkaradztwa szkaradztw celownik szkaradztwu szkaradztwom biernik szkaradztwo szkaradztwa narzędnik szkaradztwem szkaradztwami miejscownik szkaradztwie szkaradztwach wołacz szkaradztwo szkaradztwa - przykłady:
- (1.1) To kot naznosi nam tych szkaradztw na wycieraczkę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) brzydactwo, szkarada, szkaradstwo, szkaradzieństwo
- (1.2) podłość, szkaradzieństwo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. zeszkaradnienie n, szkarada ż, szkaradnica ż, szkaradnienie n, szkaradnik mos, szkaradność ż, Szkaradowo n, szkaradstwo n, szkaradziejstwo n, szkaradzieństwo n
- czas. szkaradnieć ndk., zeszkaradnieć dk.
- przym. szkaradny
- przysł. szkaradnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.