szkaradność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest szkaradne; cecha tych, którzy szkaradni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) szkaradność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. szkaradny
przysł. szkaradnie
rzecz. Szkaradowo n, zeszkaradnienie n, szkaradztwo n, szkaradzieństwo n, szkaradziejstwo n, szkaradstwo n, szkaradnik mos, szkaradnienie n, szkaradnica ż, szkarada ż
czas. szkaradnieć, zeszkaradnieć
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. szkaradny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.