szkarada (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. cecha tego, co szkaradne
(1.2) osoba lub rzecz szkaradna
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Marcysię przerażała szkarada jego twarzy.
(1.2) Przed stajnią stała wychudzona szkarada a nie klacz.
składnia:
(1.1) szkarada + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szkaradność
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zeszkaradnienie n, szkaradnica ż, szkaradnienie n, szkaradnik mos, szkaradność ż, Szkaradowo n, szkaradstwo n, szkaradziejstwo n, szkaradzieństwo n, szkaradztwo n
czas. szkaradnieć ndk., zeszkaradnieć dk.
przym. szkaradny
przysł. szkaradnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *skarědъ, prasł. *skaradъ[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „szkarada” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.