szeregowiec (język polski)
szeregowcy (1.1)
szeregowce (1.2)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) daw. wojsk. żołnierz najniższy rangą; zob. też szeregowiec w Wikipedii
- (1.2) pot. archit. dom wybudowany w szeregu z innymi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szeregowiec szeregowcy dopełniacz szeregowca szeregowców celownik szeregowcowi szeregowcom biernik szeregowca szeregowców narzędnik szeregowcem szeregowcami miejscownik szeregowcu szeregowcach wołacz szeregowcu / szeregowcze szeregowcy depr. M. i W. lm: (te) szeregowce - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik szeregowiec szeregowce dopełniacz szeregowca szeregowców celownik szeregowcowi szeregowcom biernik szeregowiec szeregowce narzędnik szeregowcem szeregowcami miejscownik szeregowcu szeregowcach wołacz szeregowcu / szeregowcze szeregowce - przykłady:
- (1.1) Po przysiędze zapraszamy szeregowców z rodzinami do stołówki wojskowej.
- (1.2) Mieszkamy w jednym z szeregowców obok parku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) starszy szeregowy
- synonimy:
- (1.1) szeregowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żołnierz
- (1.2) dom
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. szereg mrz, szeregowy mos
- przym. szeregowy
- przysł. szeregiem, szeregowo
- zaim. szereg
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. szeregowy + -ec < pol. szereg + -owy < węg. sereg
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) private
- czeski: (1.1) vojín m
- francuski: (1.1) soldat m
- ukraiński: (1.1) рядовий m
- włoski: (1.1) soldato m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.