szarlatan (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) oszust wykorzystujący łatwowierność ludzi, który zwodzi ich swoimi rzekomymi umiejętnościami i kwalifikacjami oraz ciągnie z tego zyski
(1.2) daw. magik
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kto jeszcze nie wie, niech się teraz dowie, że jesteś niczym innym, tylko szarlatanem! Szarlatanem sprzedającym na Wschód z pięciokrotnym zyskiem zgniłe francuskie towary jest Pierre Loti![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) oszust, krętacz, kuglarz, szachraj
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szarlataneria ż, szarlataństwo n
forma żeńska szarlatanka
czas. szarlatanić ndk.
przym. szarlatański
przysł. szarlatańsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. charlatan < wł. ciarlatano < wł. ciarlare < wł. ciarla
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: magik, iluzjonista
źródła:
  1. Przegląd orientalistyczny, 1950, s. 56.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.