Pierre (język polski)
- wymowa:
- ‹Pier›, IPA: [pʲjɛr], AS: [pʹi ̯er], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Piotr
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Pierre dopełniacz Pierre’a celownik Pierre’owi biernik Pierre’a narzędnik Pierre’em miejscownik Pierze[1] wołacz Pierze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. Pierre
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Polszczyzna na co dzień, pod red. Mirosława Bańko, PWN, Warszawa 2006, ISBN 978-83-01-16412-6, s. 107.
Pierre (język angielski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
Pierre (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- (1.1) imię męskie Piotr[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Francuski - Imiona
- źródła:
- ↑ Maria Szypowska, Język francuski dla początkujących, Warszawa, Wiedza Powszechna, 1996, s. 13, ISBN 8321402836.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.