strzemię (język polski)

strzemię (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈsṭʃɛ̃mʲjɛ], AS: [sṭšẽmʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• denazal.• i → j 
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hipol. parzysta część rzędu końskiego w formie stalowego kabłąka i poprzeczki, służąca do dosiadania wierzchowca i ułatwiająca utrzymanie się w siodle; zob. też strzemię w Wikipedii
(1.2) uchwyt w kształcie litery U
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. strzemienne n
zdrobn. strzemiączko n
przym. strzemienny
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *stremę, prasł. *strьmę
uwagi:
tłumaczenia:
  • albański: (1.1) yzengji ż
  • angielski: (1.1) stirrup
  • arabski: (1.1) ركاب m (rikāb)
  • białoruski: (1.1) стрэмя (stremja) n
  • bułgarski: (1.1) стреме n
  • czeski: (1.1) třmen m
  • duński: (1.1) stigbøjle w
  • esperanto: (1.1) piedingo
  • fiński: (1.1) jalustin
  • francuski: (1.1) étrier m
  • gruziński: (1.1) უზანგი (uzangi)
  • hiszpański: (1.1) estribo m
  • islandzki: (1.1) ístað n
  • kataloński: (1.1) estrep m
  • kazachski: (1.1) үзеңгі
  • litewski: (1.1) kilpa ż, balnakilpė ż
  • łaciński: (1.1) stapes m, stapia ż, strepa ż
  • łotewski: (1.1) kāpslis m
  • niderlandzki: (1.1) stijgbeugel m
  • niemiecki: (1.1) Steigbügel m
  • norweski (bokmål): (1.1) stigbøyle m
  • nowogrecki: (1.1) αναβολέας m (anavoleas)
  • ormiański: (1.1) ասպանդակ (aspandak)
  • portugalski: (1.1) estribo m
  • rosyjski: (1.1) стремя n
  • rumuński: (1.1) scară ż
  • słowacki: (1.1) strmeň m
  • słoweński: (1.1) streme n
  • staroormiański: (1.1) ասպանդակ (aspandak)
  • szwedzki: (1.1) stigbygel w
  • turecki: (1.1) üzengi
  • ukraiński: (1.1) стремено n
  • waloński: (1.1) strî m
  • węgierski: (1.1) kengyel
  • włoski: (1.1) staffa ż
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.