sprzątaczka (język polski)

sprzątaczka (1.1)
wymowa:
IPA: [spʃɔ̃nˈtaʧ̑ka], AS: [spšõntačka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.asynch. ą 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zawodowo zajmująca się sprzątaniem, zwłaszcza pomieszczeń
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Sprzątaczka energicznie chlusnęła wodą na zabłoconą posadzkę.
(1.1) Sprzątaczki były królowymi - bezpardonowo wchodziły o szóstej rano i wyganiały na korytarz.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) salowa
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sprzątanie n, sprzątnięcie n
forma męska sprzątacz m
czas. sprzątać ndk., sprzątnąć dk., uprzątać ndk., uprzątnąć dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.