sprzątacz (język polski)
sprzątacz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈspʃɔ̃ntaʧ̑], AS: [spšõntač], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zaw. mężczyzna, który zajmuje się sprzątaniem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik sprzątacz sprzątacze dopełniacz sprzątacza sprzątaczy / sprzątaczów celownik sprzątaczowi sprzątaczom biernik sprzątacza sprzątaczy / sprzątaczów narzędnik sprzątaczem sprzątaczami miejscownik sprzątaczu sprzątaczach wołacz sprzątaczu sprzątacze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sprzątanie n
- forma żeńska sprzątaczka ż
- czas. sprzątać, uprzątać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) прыбіральшчык m
- bułgarski: (1.1) чистач m
- czeczeński: (1.1) цӏанонча
- hiszpański: (1.1) hombre de la limpieza m
- niemiecki: (1.1) Putzmann m
- nowogrecki: (1.1) καθαριστής m
- rosyjski: (1.1) уборщик m
- ukraiński: (1.1) прибиральник m
- węgierski: (1.1) takarító
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.