sprawny (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈspravnɨ], AS: [spravny]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o urządzeniu taki, który działa lub działa prawidłowo (zgodnie z przeznaczeniem)
(1.2) o człowieku lub części ciała o pełnej zdolności ruchowej
(1.3) o człowieku dobrze wykonujący jakieś czynności
(1.4) o instytucji dobrze zorganizowany
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Mam sprawny telewizor.
(1.2) Mam sprawne ręce, więc mogę ci pomóc.
(1.2) Moi rodzice po osiemdziesiątce, ale wciąż sprawni.
(1.3) To sprawny pracownik, wykonał już połowę planu.
(1.4) Japonia posiada sprawny system pomocy socjalnej.
składnia:
kolokacje:
(1.1) sprawny samochód / komputer / rower / mikrofon / sprzęt
(1.2) sprawny ruchowo
(1.4) sprawny rząd / urząd / kościół
synonimy:
(1.1) działający
(1.3) kompetentny, wprawny
(1.4) prężny
antonimy:
(1.1) niesprawny, zepsuty, uszkodzony
(1.2) niesprawny, niedołężny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sprawność ż
przysł. sprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.