spiritus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) duch
- (1.2) pierwotnie powietrze, wiatr[1]
- odmiana:
- (1.1-2) spirit|us, ~us (deklinacja IV)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik spiritus spiritūs dopełniacz spiritūs spirituum celownik spirituī spiritibus biernik spiritum spiritūs ablatyw spiritū spiritibus wołacz spiritus spiritūs - przykłady:
- (1.1) Pater, in manus tuas commendo spiritum meum. → Ojcze, w twoje ręce powierzam ducha mojego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. spiro
- przym. spiritualis
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jan Czubek, Nieco o rozwoju języka, „Poradnik Językowy” nr 1/1902, s. 2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.