smerte (język duński)

wymowa:
Dania: [ˈsmärdə]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ból

czasownik

(2.1) boleć
odmiana:
(1.1) en smerte, smerten, smerter, smertene
(2.1) at smerte, smerter, smertede, smertet
przykłady:
(1.1) Han hørte sårede soldater skrige af smerte.Słyszał, jak ranni żołnierze krzyczą z bólu.
(1.1) Trods stigende leversmerter drak hun mere og mere.Pomimo narastających bólów wątroby piła coraz więcej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pine
(2.1) værke, gøre ondt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. smertefuld, smertelig
związki frazeologiczne:
etymologia:
dolnoniem. smerte
uwagi:
źródła:

smerte (język norweski (bokmål))

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ból

czasownik

(2.1) boleć
odmiana:
(1.1) en smerte, smerten, smerter, smertene
(2.1) å smerte, smerter, smertet, smertet lub å smerte, smerter, smerta, smerta
przykłady:
(1.1) Han hørte sårede soldater skrike av smerte.Słyszał, jak ranni żołnierze krzyczą z bólu.
(2.1) Det kan smerte i føttene når man går for lenge.Od zbyt długiego chodzenia mogą (człowieka) boleć nogi.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) verk
(2.1) verke
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. smertefull, smertelig
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.