skrige (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈsgri·ə], [ˈsgrαjˀ], [ˈsgräjəð]

znaczenia:

czasownik

(1.1) krzyczeć

odmiana:

(1) at skrige, skriger, skreg, skreget

przykłady:

(1.1) Et barn, som skriger sjældent og svagt, kan være sygt. → Dziecko, które krzyczy rzadko i słabo, może być chore.

(1.1) Han kunne høre sårede soldater skrige af smerte. → Słyszał, jak ranni żołnierze krzyczą z bólu.

składnia:

kolokacje:

(1.1) skrige af smerte → krzyczeć z bólu • skrige om hjælp → wołać o pomoc

synonimy:

(1.1) råbe, hyle

antonimy:

(1.1) hviske

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skrigeri n

przym. skrigende

związki frazeologiczne:

skrige til himlen

etymologia:

szw. skrika, ang. shriek

uwagi:

źródła: