sianokosy (język polski)
sianokosy (1.1)
sianokosy (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˌɕãnɔˈkɔsɨ], AS: [śãnokosy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) roln. koszenie łąki i suszenie traw w celu uzyskania siana; zob. też sianokosy w Wikipedii
- (1.2) okres, w którym wykonuje się te prace
- odmiana:
- (1.1-2) blp,
przypadek liczba mnoga mianownik sianokosy dopełniacz sianokosów celownik sianokosom biernik sianokosy narzędnik sianokosami miejscownik sianokosach wołacz sianokosy - przykłady:
- (1.1) Nad domostwami trzepotały się gołębie, z łąk bliskich biła świeżość i woń sianokosów[1].
- (1.2) Sianokosy skończyły się w tym roku dosyć wcześnie.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) sianokos
- (1.2) sianokos
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. sianokos mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. sianokos + -y < pol. siano + kosić
- uwagi:
- zobacz też: żniwa • sprzęt
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) haymaking
- bułgarski: (1.1) сенокос m; (1.2) сенокос m
- rosyjski: (1.1) покос m
- węgierski: (1.1) szénakaszálás
- wilamowski: (1.1) hean ż, hēan ż, heeaon ż
- włoski: (1.1) fienagione ż; (1.2) fienagione ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.