schematyzm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) postępowanie lub myślenie schematyczne[1]
(1.2) daw. skorowidz[2]
(1.3) rel. katalog zakonny, spis zakonników
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) W jego późniejszych obrazach zaobserwować można toporny schematyzm, jakby artysta zagubił wcześniejszy dar artystycznej fantazji w wyrażaniu swych uczuć.
(1.3) Również daty profesji zakonnej figurują w schematyzmie prowincjalnym.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. schemat m
przym. schematyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. schematismus < gr. σχηματισμός[4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „schematyzm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „schematyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  4. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 609.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.