słowiańskość (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co typowo słowiańskie, należące do Słowian
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Brak korelacji terminologicznej pozbawia badaczy możności skontrolowania wniosków, uznających słowiańskość tego lub innego ludu, wymienionego przez Herodota. Ta okoliczność sprawia, że wszystkie wnioski o Słowianach, oparte na relacjach tego historyka greckiego noszą ze swej natury charakter hipotetyczny (…).[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słowiańszczyzna ż, Słowiańszczyzna ż, Słowianin m, Słowianka ż
przym. słowiański
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • baskijski: (1.1) eslaviartasun
  • włoski: (1.1) slavità ż
źródła:
  1. Henryk Łowmiański, Początki Polski: dziejów Słowian w I tysiącleciu n.e, tom 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, str. 101.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.