Słowianka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [swɔˈvʲjãnka], AS: [su̯ovʹi ̯ãnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) etn. przedstawicielka jednego z ludów lub narodów indoeuropejskich, zamieszkujących wschodnią i południowo-wschodnią część Europy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Słowianka Słowianki dopełniacz Słowianki Słowianek celownik Słowiance Słowiankom biernik Słowiankę Słowianki narzędnik Słowianką Słowiankami miejscownik Słowiance Słowiankach wołacz Słowianko Słowianki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) Polka, Czeszka, Słowaczka, Serbołużyczanka, Białorusinka, Rosjanka, Ukrainka, Bośniaczka, Bułgarka, Chorwatka, Czarnogórka, Macedonka, Serbka, Słowenka, Rusinka
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Słowiańszczyzna ż, słowiańszczyzna ż, słowiańskość ż
- forma męska Słowianin m
- przym. słowiański
- przysł. słowiańsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) forma żeńska od pol. Słowianin
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Słowianin
- arabski: (1.1) سلافية ż
- białoruski: (1.1) славянка ż
- bułgarski: (1.1) славянка ż
- czeski: (1.1) Slovanka ż
- esperanto: (1.1) slavino
- jidysz: (1.1) סלאַווין ż (slawin), סלאַוויאַנקע ż (slawjanke)
- niemiecki: (1.1) Slawin ż
- rosyjski: (1.1) славянка ż
- slovio: (1.1) Slavica, Slavianica
- słowacki: (1.1) Slovanka ż
- ukraiński: (1.1) слов'янка ż
- włoski: (1.1) slava ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.