Słowaczka (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [swɔˈvaʧ̑ka], AS: [su̯ovačka]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) osoba płci żeńskiej narodowości słowackiej, obywatelka Słowacji[1], mieszkanka Słowacji[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Słowaczka Słowaczki dopełniacz Słowaczki Słowaczek celownik Słowaczce Słowaczkom biernik Słowaczkę Słowaczki narzędnik Słowaczką Słowaczkami miejscownik Słowaczce Słowaczkach wołacz Słowaczko Słowaczki - przykłady:
- (1.1) Jeszcze dziś zdarzają się takie Słowaczki, które w głębi ducha czują się Czechosłowaczkami.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) słynna / wybitna / znana Słowaczka • być Słowaczką • Czechosłowaczka
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nie-Słowaczka
- hiperonimy:
- (1.1) Słowianka, daw. Czechosłowaczka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Słowacja ż, słowacki mrz, słowacczyzna ż
- forma męska Słowak mos
- przym. słowacki
- przysł. słowacko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Czechosłowaczka • Czeszka
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: Słowak
- arabski: (1.1) سلوفاكية ż
- białoruski: (1.1) славачка ż
- bułgarski: (1.1) словачка ż
- czeski: (1.1) Slovenka ż
- hiszpański: (1.1) eslovaca ż
- jidysz: (1.1) סלאָוואַטשקע ż (slowaczke)
- kataloński: (1.1) eslovaca ż
- litewski: (1.1) slovakė ż
- łotewski: (1.1) slovākiete ż
- niemiecki: (1.1) Slowakin ż
- nowogrecki: (1.1) Σλοβάκα ż
- rosyjski: (1.1) словачка ż
- slovio: (1.1) Slovakica (Словакица)
- słowacki: (1.1) Slovenka ż
- ukraiński: (1.1) словачка ż
- włoski: (1.1) slovacca ż
- źródła:
- 1 2
Hasło „Słowaczka” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.