rusycyzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ruˈsɨʦ̑ɨsm̥], AS: [rusycysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka rosyjskiego; zob. też rusycyzm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rusycyzm rusycyzmy dopełniacz rusycyzmu rusycyzmów celownik rusycyzmowi rusycyzmom biernik rusycyzm rusycyzmy narzędnik rusycyzmem rusycyzmami miejscownik rusycyzmie[1] rusycyzmach wołacz rusycyzmie[1] rusycyzmy - przykłady:
- (1.1) Mówili dobrą polszczyzną, z minimalną domieszką rusycyzmów, jak zresztą mówi lud na całem Podlasiu i Chełmszczyźnie[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rusycyzmy w języku polskim
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) slawizm
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rusycystyka ż, rusycysta mos, rusycystka ż, rusyfikacja ż
- czas. rusyfikować ndk., zrusyfikować dk.
- przym. rusycystyczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. russicus → rosyjski[3][4]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) russianism
- rosyjski: (1.1) русицизм m, русизм m
- włoski: (1.1) russicismo m
- źródła:
- 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Władysław Reymont: Z ziemi chełmskiej. pl.wikisource.org. [dostęp 28 października 2008].
- ↑
Hasło „rusycyzm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „rusycyzm” w: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem, Klub Świat Książki, Warszawa 2000, ISBN 83-7227-582-3, s. 440.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.