rozrzutny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik jakościowy

(1.1) wydający pieniądze lub zużywający jakieś dobra ponad miarę i bez potrzeby; t. będący objawem czyjegoś marnotrawstwa[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) Bolesław III Rozrzutny • rozrzutny mąż / żona • rozrzutny budżet • rozrzutna gospodarka • rozrzutne gospodarowanie / wydawanie pieniędzy
synonimy:
(1.1) marnotrawny, nieoszczędny, utracjuszowski, wystawny
antonimy:
(1.1) oszczędny, skąpy, skrzętny, ekonomiczny
hiperonimy:
(1.1) niegospodarny
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozrzut m, rozrzutność ż, rozrzutnik m, rozrzutnica ż, rozrzucanie n, rozrzucenie n
czas. rozrzucać ndk., rozrzucić dk.
przysł. rozrzutnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „rozrzutny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.