rokosz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrɔkɔʃ], AS: [rokoš]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) hist. zbrojne wystąpienie szlachty w dawnej Polsce przeciw królowi pod hasłem obrony zagrożonych swobód[1]; zob. też rokosz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rokosz rokosze dopełniacz rokoszu rokoszów / rokoszy[2] celownik rokoszowi rokoszom biernik rokosz rokosze narzędnik rokoszem rokoszami miejscownik rokoszu rokoszach wołacz rokoszu rokosze - przykłady:
- (1.1) Przywódcą rokoszu sandomierskiego był Mikołaj Zebrzydowski.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rokosz sandomierski / rokosz Zebrzydowskiego • rokosz Lubomirskiego
- synonimy:
- (1.1) insurekcja, powstanie, rebelia, rewolta
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bunt
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rokoszanin mos, rokoszowanie n
- czas. rokoszować ndk.
- przym. rokoszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- węg.
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: bunt • insurekcja • powstanie • rebelia • rewolta
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sedition
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) рокаш m
- rosyjski: (1.1) восстание n, мятеж m
- wilamowski: (1.1) rebeljōn
- włoski: (1.1) ammutinamento m
- źródła:
- ↑
Hasło „rokosz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Hasło „rokosz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.