riddari (język islandzki)

riddari (1.1)

riddari (1.2)

riddari (1.3)

wymowa:

IPA: [ˡrɪtːarɪ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) jeździec

(1.2) hist. rycerz

(1.3) szach. skoczek

odmiana:

(1.1-3) lp riddar|i, ~a, ~a, ~a (~inn, ~ann, ~anum, ~ans); lm ~ar, ~a, ~um, ~a (~arnir, ~ana, ~unum, ~anna)

przykłady:

(1.2) Í bardögum voru þeir fengnir til að færa riddaranum vopn, nýja brynju, eða eitthvert verkfæri sem honum þarfnaðist því þurftu þeir að geyma allt aukaefni riddara, þar á meðal auka hest, auka brynju, skildi, lensu – þá fyrst vandist skjaldsveinninn á þung vopn og brynjur.^[1] → Podczas walki giermkowie mieli za zadanie podawać rycerzowi broń, nową zbroję, lub tę część wyposażenia, która była mu w danej chwili niezbędna. To oni przechowywali cały dodatkowy ekwipunek, między innymi drugiego konia, zapasowe opancerzenie, tarczę, lancę – dlatego giermkowie od samego początku byli przyzwyczajani do noszenia ciężkiej broni i zbroi.

składnia:

kolokacje:

(1.2) riddaraæra ż → honor rycerski, riddaralið

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. ríða

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: