rennen (język niderlandzki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik

(1.1) biegać biec

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) sport. bieg

odmiana:

(1.1) rennen, (ren), rende, gerend

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

rennen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /'rɛnən/ ​

​ ​ ​

znaczenia:

czasownik nieregularny

(1.1) biegać, biec

(1.2) gnać

(1.3) wbiegać, wbiec

odmiana:

(1.1-3)^[1] renn|en (rennt), rannte, gerannt (haben/sein)^[2]

przykłady:

(1.1) Er rannte zur Tür und machte sie auf. → Podbiegł do drzwi i je otworzył.

(1.3) Sie rannte gegen ihn als sie über die Straße ging. → Wpadła na niego, gdy przechodziła przez ulicę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mit dem Kopf gegen die Wand rennen → chcieć głową przebić mur^[3]

synonimy:

(1.1) laufen, eilen, sprinten, hasten, jagen, rasen

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Rennen n, Rennerei ż, Renner m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych

źródła: