psychoanaliza (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) psych. kierunek w psychologii XX w. stworzony przez Zygmunta Freuda, tłumaczący strukturę, działanie i rozwój osobowości, a także zjawiska społeczno-historyczne oddziaływaniem nieświadomych mechanizmów motywacyjnych pozostających we wzajemnych konfliktach
(1.2) psych. med. metoda leczenia zaburzeń psychicznych oparta na założeniach psychoanalizy (1.1)
odmiana:
przykłady:
(1.1) Odkąd Freud pod koniec XIX wieku opracował metodę psychoterapeutyczną, którą nazwał psychoanalizą, bardzo wiele się wydarzyło w tej dziedzinie.
(1.2) Analiza snów to jedna z głównych metod psychoanalizy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) psychoanaliza Junga
(1.2) psychoanaliza pod kontrolą / psychoanaliza w hipnozie
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) psychoterapia
hiponimy:
(1.2) hipnoza, sugestia, technika swobodnych skojarzeń
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. psychoanalityk mos
przym. psychoanalityczny
przysł. psychoanalitycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. psycho- + analiza
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.