przebicie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈbʲiʨ̑ɛ], AS: [pšebʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) otwór wydrążony lub wykuty na wylot w czymś lub pod czymś[1]
- (1.2) elektr. przepływ prądu poza obwód wskutek uszkodzenia izolacji elektrycznej[1]; zob. też przebicie elektryczne w Wikipedii
- (1.3) pot. dodatkowy zysk na jakiejś transakcji[1]
- (1.4) pęknięcie ścianki narządu wewnętrznego[1]
- (1.5) rzecz. odczas. od przebić
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik przebicie przebicia dopełniacz przebicia przebić celownik przebiciu przebiciom biernik przebicie przebicia narzędnik przebiciem przebiciami miejscownik przebiciu przebiciach wołacz przebicie przebicia - (1.5) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik przebicie dopełniacz przebicia celownik przebiciu biernik przebicie narzędnik przebiciem miejscownik przebiciu wołacz przebicie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) odwiert
- (1.4) perforacja
- antonimy:
- (1.5) nieprzebicie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bicie n
- czas. przebić dk., przebijać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.