propagator (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba propagująca
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (2.1) chem. aparat do rozmnażania drożdży
- (2.2) fiz. sposób opisu zachowania cząstki elementarnej w kwantowej teorii pola; zob. też propagator w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik propagator propagatorzy dopełniacz propagatora propagatorów celownik propagatorowi propagatorom biernik propagatora propagatorów narzędnik propagatorem propagatorami miejscownik propagatorze propagatorach wołacz propagatorze propagatorzy depr. M. i W. lm: (te) propagatory[1] - (2.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik propagator propagatory dopełniacz propagatora propagatorów celownik propagatorowi propagatorom biernik propagator propagatory narzędnik propagatorem propagatorami miejscownik propagatorze propagatorach wołacz propagatorze propagatory - przykłady:
- (1.1) Zaprosiliśmy wybitnego propagatora języka i kultury Basków.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. propagatorskość ż, propagowanie n, rozpropagowanie n
- forma żeńska propagatorka ż
- czas. propagować ndk., rozpropagować dk.
- przym. propagatorski
- przysł. propagatorsko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) propagator; (2.2) propagator
- słoweński: (1.1) propagator m
- włoski: (2.2) propagatore m
- źródła:
- ↑
Hasło „propagator” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
propagator (język angielski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) propagator
- (1.2) fiz. propagator
- (1.3) ktoś, kto rozmnaża rośliny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. propagation
- czas. propagate
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
propagator (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) propagator[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. propagatorica ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.