pronomen (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) gram. zaimek
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pronomen pronomina dopełniacz pronomina pronomin celownik pronominu pronominům biernik pronomen pronomina wołacz pronomen pronomina miejscownik pronominu pronominech narzędnik pronominem pronominy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zájmeno
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. pronominální
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pronomen (język duński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gram. zaimek
- odmiana:
- (1.1) et pronomen, pronomenet, pronominer/pronomener, pronominerne/pronomenerne
- przykłady:
- (1.1) Det er en respektfuld handling at bruge de pronominer om en person, der passer med vedkommendes kønsidentitet.[1] → Używanie w odniesieniu do danej osoby zaimków pasujących do jej tożsamości płciowej jest wyrazem szacunku.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) stedord
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) demonstrativt pronomen • gensidigt pronomen • possessivt pronomen • refleksivt pronomen • spørgende pronomen
- etymologia:
- łac. pro- + nomen
- uwagi:
- źródła:
- ↑ International pronomen-dag: Guide til pronomenbrug (da). LGBT+ Danmark, 2021-10-20. [dostęp 2021-11-10].
pronomen (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gram. zaimek
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prōnōmen prōnōmina dopełniacz prōnōminis prōnōminum celownik prōnōminī prōnōminibus biernik prōnōmen prōnōmina ablatyw prōnōmine prōnōminibus wołacz prōnōmen prōnōmina - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pronomen (język norweski (bokmål))
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gram. zaimek
- odmiana:
- (1.1) et pronomen, pronomenet, pronomener, pronomenene lub et pronomen, pronomenet, pronomen, pronomena
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- eiendomspronomen
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pronomen (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gram. zaimek[1]
- odmiana:
- (1.1) ett pronomen, pronomenet, pronomen/pronomina, pronomina/pronomenen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) possessivpronomen • reflexivt pronomen
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 569.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.