powolniak (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy

(1.1) ktoś posądzany o to, że wszystko wykonuje powoli

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) choreogr. etn. taniec ludowy z rejonu Kurpi
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(2.1) Ten najlepiej tańczy powolniaka, kto podczas tańca potrafi utrzymać na głowie szklankę z wodą[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) guzdrała, grzebała, guzdrała, lelum polelum, maruder, ślamazara, grzebuła, maruda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wolność ż, powolność ż, spowalnianie n, spowolnienie n, zwalnianie n, zwolnienie n
czas. wolno, spowaniać ndk., spowolnić dk., zwalniać ndk., zwolnić dk.
przym. wolny, wolniutki, wolniuteńki, powolny, powolniutki, powolusieński
przysł. powoli, powolnie, wolno
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Olga Żeromska, Tańce polskie, narodowe i regionalne, Alma Book Company, 1963, s. 171.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Taniec kurpiowski – Powolniak, turystyka.mapGO.pl, 2007.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.