polecieć (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈlɛʨ̑ɛ̇ʨ̑], AS: [polećėć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. lecieć)

(1.1) udać się drogą powietrzną[1]
(1.2) pot. pobiec[1]
(1.3) zostać wyrzuconym lub wypchniętym w powietrze
(1.4) polecieć na cośbyć przez coś skuszonym, nie móc się oprzeć
(1.5) pot. spaść (o cenach, wartościach)

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

(2.1) pot. zostać zwolnionym ze stanowiska
(2.2) gwałtownie się poruszyć pod wpływem zewnętrznej siły
odmiana:
(1-2) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Sąsiedzi polecieli na wakacje do Afryki.
(1.2) Jak tylko dojechaliśmy do domu, Michaś poleciał przywitać się z mamą.
(1.3) Tak zahamował, że dym poleciał spod kół.
(1.4) Nie sądzę, by kochałmoim zdaniem poleciał na jej kasę.
(1.5) Ceny akcji poleciały w dół po publikacji raportu.
(2.1) Po tej aferze poleciał prezes i cały zarząd.
(2.2) Gdy nadeszła fala uderzeniowa, wszyscy polecieliśmy do tyłu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) polecieć samolotem • polecieć na wakacje
synonimy:
(1.2) pobiec, pognać, popędzić, książk. puścić się biegiem[2]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. latać
rzecz. lot m
związki frazeologiczne:
polecieć jak strzała
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • polski język migowy:
  • ukraiński: (1.1) полетіти; (1.2) полетіти; (1.3) полетіти; (1.4) повестися; (1.5) полетіти; (2.1) полетіти; (2.2) полетіти
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.