pognać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. gnać)

(1.1) przemieścić się szybko

(1.2) pobiec szybko za kimś lub za czymś

czasownik przechodni dokonany (ndk. gnać)

(2.1) pospieszając, zmusić do pójscia w określonym kierunku

(2.2) pot. zmusić do szybkiego wykonania czegoś

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2.2) pogonić, popędzić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pognanie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: gnać

• rosyjski: (1.1) погнать

źródła: