pieg (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲjɛk], AS: [pʹi ̯ek], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mała plamka na skórze człowieka występująca najczęściej u osób o jasnej karnacji (blondynów i rudych); zob. też piegi w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pieg piegi dopełniacz piega piegów celownik piegowi piegom biernik pieg piegi narzędnik piegiem piegami miejscownik piegu piegach wołacz piegu piegi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. piegus m, pieguska ż
- zdrobn. piegusek
- przym. piegowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- najczęściej w lm: piegi
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) freckle
- arabski: (1.1) نمش
- baskijski: (1.1) orezta, orin
- bułgarski: (1.1) луничка ż
- francuski: (1.1) tache ż de rousseur
- hiszpański: (1.1) peca ż
- islandzki: (1.1) frekna ż
- jidysz: (1.1) זומער־שפּרענקל n (zumer-szprenkl), קלײַען lm (klajen)
- kataloński: (1.1) piga ż
- niemiecki: (1.1) Sommersprosse ż
- nowogrecki: (1.1) φακίδα ż, πανάδα ż
- rosyjski: (1.1) веснушка ż
- szwedzki: (1.1) fräkne w
- tajski: (1.1) กระ
- ukraiński: (1.1) весня́нка ż, ластови́ння n
- wilamowski: (1.1) hōveršprȧŋkla n
- włoski: (1.1) lentiggine ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.