partyzant (język polski)
partyzanci (1.1)
- wymowa:
- IPA: [parˈtɨzãnt], AS: [partyzãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. uczestnik konspiracyjnej walki zbrojnej na tyłach nieprzyjaciela; żołnierz oddziału partyzanckiego
- (1.2) hist. żołnierz walczący w wojnie podjazdowej
- (1.3) hist. polit. członek nieformalnej frakcji wewnątrz PZPR, której liderem był Mieczysław Moczar; zob. też partyzanci (frakcja PZPR) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik partyzant partyzanci dopełniacz partyzanta partyzantów celownik partyzantowi partyzantom biernik partyzanta partyzantów narzędnik partyzantem partyzantami miejscownik partyzancie partyzantach wołacz partyzancie partyzanci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) żołnierz
- hiponimy:
- (1.1) hubalczyk
- holonimy:
- (1.1) partyzantka
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. partia ż, partyzantka ż, partyzana ż
- przym. partyzancki
- przysł. partyzancko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. partisan
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) partisan
- baskijski: (1.1) gerrillari
- białoruski: (1.1) партызан m
- bułgarski: (1.1) партизанин m
- czeski: (1.1) partyzán m
- esperanto: (1.1) partizano, gerilano; (1.2) gerilano
- hiszpański: (1.1) guerrillero m
- ido: (1.1) partisano
- macedoński: (1.1) партизан m
- niemiecki: (1.1) Partisan m
- rosyjski: (1.1) партизан m
- serbski: (1.1) партизан m
- ukraiński: (1.1) партизан m
- włoski: (1.1) partigiano m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.