uczestnik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [uˈʧ̑ɛstʲɲik], AS: [učestʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) osoba biorąca w czymś udział
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uczestnik uczestnicy dopełniacz uczestnika uczestników celownik uczestnikowi uczestnikom biernik uczestnika uczestników narzędnik uczestnikiem uczestnikami miejscownik uczestniku uczestnikach wołacz uczestniku uczestnicy - przykłady:
- (1.1) Wczorajszy wiec zgromadził około czterech tysięcy uczestników.
- składnia:
- (1.1) uczestnik + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) współuczestnik
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. uczestnictwo n, uczestniczenie n
- forma żeńska uczestniczka ż
- czas. uczestniczyć ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. uczestniczyć + -ik
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) participant
- baskijski: (1.1) partaide, parte-hartzaile
- białoruski: (1.1) удзельнік m
- duński: (1.1) deltager w
- esperanto: (1.1) ĉeestanto, partoprenanto
- hiszpański: (1.1) participante m
- islandzki: (1.1) þátttakandi m
- kaszubski: (1.1) ùczãstnik m
- kazachski: (1.1) қатысушы
- litewski: (1.1) dalyvis m
- niemiecki: (1.1) Teilnehmer m
- nowogrecki: (1.1) συμμετέχων m
- rosyjski: (1.1) участник m
- szwedzki: (1.1) deltagare w
- węgierski: (1.1) résztvevő
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.