paluch (język polski)
paluch (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈpalux], AS: [paluχ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) anat. duży palec u nogi; zob. też paluch (palec) w Wikipedii
- (1.2) zgrub. od: palec
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik paluch paluchy dopełniacz palucha paluchów celownik paluchowi paluchom biernik palucha paluchy narzędnik paluchem paluchami miejscownik paluchu paluchach wołacz paluchu paluchy - przykłady:
- (1.2) Państwo i Kościół od stuleci wkładają w życie dwojga ludzi swoje brudne paluchy[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) duży palec[2]
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. palec m
- zdrobn. paluszek m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. palec + -uch[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) big toe, hallux
- esperanto: (1.1) halukso, (pieda) dikfingro
- francuski: (1.1) gros orteil m
- jidysz: (1.1) גראָבער פֿינגער m (grober finger)
- kataloński: (1.1) hàl·lux m
- niemiecki: (1.1) großer Zeh m, Großzehe ż
- rosyjski: (1.1) большой палец m
- tuvalu: (1.1) maikaomatua
- wietnamski: (1.1) ngón chân
- wilamowski: (1.1) pȧlüh m
- źródła:
- ↑ Wolne związki
- ↑
Hasło „duży palec” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑ Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 121.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.