półkownik (język polski)
- wymowa:
- IPA: [puwˈkɔvʲɲik], AS: [puu̯kovʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- homofon: pułkownik
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. w czasach PRL-u: film wstrzymany przez polityczną cenzurę i odłożony na półkę; zob. też półkownik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik półkownik półkowniki dopełniacz półkownika półkowników celownik półkownikowi półkownikom biernik półkownik półkowniki narzędnik półkownikiem półkownikami miejscownik półkowniku półkownikach wołacz półkowniku półkowniki - przykłady:
- (1.1) Jednym z półkowników był film „Przesłuchanie”.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. półeczka ż, półka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. półka
- uwagi:
- nie mylić z: pułkownik
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.