opamiętywać (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. opamiętać)

(1.1) książk. uświadamiać komuś jego nierozsądne zachowanie

czasownik zwrotny niedokonany opamiętywać się (dk. opamiętać się)

(2.1) odzyskiwać kontrolę nad swoim zachowaniem i zaczynać postępować rozsądnie
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIa lub rzad. koniugacja I, opamiętuję / rzad. opamiętywam, lub rzad.
(2.1) koniugacja VIIIa lub rzad. koniugacja I, opamiętuję się / rzad. opamiętywam się, lub rzad.
przykłady:
(1.1) Stary Szkinda nie tylko jadło dawał biednym ludziom. Rozdarowywał, co widział w komorze, go reszta rodziny musiała po trosze opamiętywać[1].
(2.1) Chciałbym jednak, aby moi koledzy, przełożeni, nie opamiętywali się dopiero wtedy, gdy zaczyna warunki dyktować ulica, aby nie traktowali jak wrogów tych wszystkich, którzy mają odmienne zdanie[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) otrzeźwiać
(2.1) opanowywać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opamiętanie n
czas. opamiętać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. opamiętać + -ywać
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (2.1) come to one's senses
źródła:
  1. Stanisław Vincenz, Prawda starowieku, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1980.
  2. Co zrobili dla Śląska?, „Trybuna Śląska”, 2003-09-05, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.