opóźnienie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔpuʑˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [opuźńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) odsunięcie zdarzenia w czasie
- (1.2) różnica w czasie między zależnymi od siebie zdarzeniami
- (1.3) stan umysłowy będący efektem zbyt wolnego rozwoju
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza mianownik opóźnienie dopełniacz opóźnienia celownik opóźnieniu biernik opóźnienie narzędnik opóźnieniem miejscownik opóźnieniu wołacz opóźnienie - przykłady:
- (1.1) Opóźnienie pociągu wzrosło do czterdziestu minut.
- (1.2) Transmisja ma stałe opóźnienie trzech sekund.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) opóźnienie pociągu / autobusu
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) punktualność
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. opóźnić dk., opóźniać ndk.
- rzecz. opóźnianie n, późniak mzw/mos
- przysł. późno
- przym. późny, opóźniony
- tem. słow. późno-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) vonesë ż
- angielski: (1.1) delay; (1.2) lag; (1.3) retardation
- kataloński: (1.1) endarreriment m; (1.2) endarreriment m
- niemiecki: (1.1) Verspätung ż; (1.3) Rückstand m
- rosyjski: (1.1) опа́здывание n; (1.2) отстава́ние n; (1.3) отста́лость n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.