odłóg (język polski)
odłóg (1.1)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) roln. nieuprawiany grunt orny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik odłóg odłogi dopełniacz odłogu odłogów celownik odłogowi odłogom biernik odłóg odłogi narzędnik odłogiem odłogami miejscownik odłogu odłogach wołacz odłogu odłogi - przykłady:
- (1.1) Władze miasta na stuhektarowym odłogu wybudują domy mieszkalne.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pozostawiony odłogiem
- synonimy:
- (1.1) ugór
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) ziemia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Odłogi lm nmos, odłogowanie n
- czas. odłogować ndk.
- przym. odłogi, odłogowy
- związki frazeologiczne:
- leżeć odłogiem
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fallow
- białoruski: (1.1) аблога ż (abloga), абложына ż (abložyna)
- francuski: (1.1) friche
- hiszpański: (1.1) barbecho m
- niemiecki: (1.1) Brache ż, Brachfeld n
- wilamowski: (1.1) brȫh ż
- włoski: (1.1) maggese m
- źródła:
odłóg (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.