Brache (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈbʀaːxə]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) roln. odłóg, ugór, nieużytek
- (1.2) roln. czas leżenia odłogiem
- (1.3) zaniedbana, opuszczona działka
- odmiana:
- (1.1-3)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik die Brache die Brachen dopełniacz der Brache der Brachen celownik der Brache den Brachen biernik die Brache die Brachen - przykłady:
- (1.2) Während der Brache erholt sich das gerodete Land. → Leżąc odłogiem wykarczowana ziemia odpocznie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) sandige Brache • auf der Brache pflügen • als Brache liegen bleiben → leżeć odłogiem
- synonimy:
- (1.1) Brachacker, Brachfeld, Brachflur, Brachland
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. brach
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.