murawa (język polski)
murawa (1.1)
murawa (1.2)
- wymowa:
- IPA: [muˈrava], AS: [murava]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) gęsta, niska trawa pokrywająca jakiś teren
- (1.2) nawierzchnia boiska piłkarskiego
- (1.3) st.pol. zielone pokrycie bagniska[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik murawa murawy dopełniacz murawy muraw celownik murawie murawom biernik murawę murawy narzędnik murawą murawami miejscownik murawie murawach wołacz murawo murawy - przykłady:
- (1.2) Piłkarze wbiegli na murawę boiska.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) chodzić / przechadzać się / spacerować po murawie • kosić / pielęgnować murawę
- (1.2) murawa boiska • miękka / twarda / naturalna / sztuczna murawa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) łąka
- (1.2) nawierzchnia
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. murawka ż
- przym. murawowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.3) pol. mura < niem. Moor[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) морава ż
- hiszpański: (1.1) césped m; (1.2) césped m, cancha ż
- karaimski: (1.1) йашот, йасот
- nowogrecki: (1.1) γκαζόν n; (1.2) χλοοτάπητας m, γκαζόν n
- rosyjski: (1.1) мурава ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.