muga (język baskijski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) adm. granica
(1.2) granica
(1.3) limit
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. mugatu
przym. mugadun, mugaezin, mugagabe, mugagarri, mugakide, mugatu, mugako
rzecz. mugagabetasun, mugaketa, mugakide, mugakidetasun, mugalari, mugalde, mugarri, mugazain, mugazaingo, mugazaintza
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

muga (język hiszpański)

un mojón o muga (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈmu.ɣa]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) znak graniczny[1]
(1.2) icht. składanie ikry[1]
(1.3) icht. tarło (okres godowy u ryb)[1]
(1.4) icht. tarło (zapłodnienie ikry)[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od mugar
(2.2) 2. os. lp () trybu rozkazującego (imperativo) od mugar
odmiana:
(1) lm mugas
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) mojón, término, hito
(1.2-3) desove
(1.4) fecundación
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.2-4) czas. mugar; rzecz. mugada ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) bask. muga
(1.2-4) zob. mugar
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.