mordobicie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɔrdɔˈbʲiʨ̑ɛ], AS: [mordobʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) posp. bijatyka, bójka, zwłaszcza z uderzaniem się po twarzy
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik mordobicie mordobicia dopełniacz mordobicia mordobić celownik mordobiciu mordobiciom biernik mordobicie mordobicia narzędnik mordobiciem mordobiciami miejscownik mordobiciu mordobiciach wołacz mordobicie mordobicia - przykłady:
- (1.1) Wiech to stanowczo niedoceniony pisarz pierwszej klasy, który zdołał opisać bodaj tysiąc razy pijaństwo i mordobicie, za każdym razem inaczej[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzad. mordopranie
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) bójka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. morda + bicie
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) мардабойства n, мардабой m
- rosyjski: (1.1) мордобитие n, мордобой m
- ukraiński: (1.1) мордобій m
- źródła:
- ↑
Hasło „mordobicie” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Jan Lechoń
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.