mimetyzm (język polski)

mimetyzm (1.1)
mimetyzm (1.1)
wymowa:
IPA: [mʲĩˈmɛtɨsm̥], AS: [mʹĩmetysm̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biol. upodabnianie się organizmu do otoczenia, np. barwą lub kształtem; zob. też mimetyzm w Wikipedii
(1.2) szt. liter. naśladowanie, kopiowanie rzeczywistości w dziele sztuki
(1.3) psych. nieświadoma skłonność do naśladowania otoczenia, np. sposobem bycia, zachowaniami itp.
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) maskowanie, kamuflaż
(1.3) efekt kameleona
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mimesis n, mim m, mimika ż, mimikra ż, mimoza ż, mimodram m
przym. mimetyczny
przysł. mimetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) gr. μιμήσις → imitacja, podobieństwo[2]
(1.3) od (1.1)
uwagi:
(1.1) por. mimikra • homochromia • homomorfia
tłumaczenia:
  • niemiecki: (1.1) Mimese
źródła:
  1. 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Stanisław Makowski, Romantyzm, WSiP, Warszawa 1995, s. 519.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.