meander (język polski)

meandry (1.1)
meandry (1.2)
wymowa:
IPA: [mɛˈãndɛr], AS: [meãnder], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) geogr. zakole rzeki przypominające literę U; zob. też meander (geografia) w Wikipedii
(1.2) archit. element dekoracyjny przypominający meandrującą rzekę; zob. też meander (ornament) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Charakterystycznym elementem krajobrazu meandry głównej rzeki.
(1.2) Fasadę świątyni zdobił podwójny meander.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zakole, zakręt (rzeki)
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Meander mrz, meandryczność ż, meandrowanie n
czas. meandrować ndk.
przym. meandryczny, meandrowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) niem. Mäander
(1.2) z (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

meander (język angielski)

wymowa:
amer. IPA: /miˈændɚ/
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) meander

czasownik

(2.1) wić się, meandrować
(2.2) włóczyć się
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

meander (język słowacki)

meander (1.1)
meander (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) geogr. meander, zakole[1][2]
(1.2) archit. szt. meander[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. meandrovať ndk.
przym. meandrový, meandrovitý
przysł. meandrovito, meandrovite
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Slovník súčasného slovenského jazyka M – N.
  2. Hasło „meander” w: Anna Murawska (red.), Elżbieta Tabaczkiewicz (red.), Słownik techniczny słowacko-polski, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1973.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.