marry (język angielski)
czasownik
- (1.1) ożenić się, poślubić, wyjść za mąż
- (1.2) udzielać ślubu (tylko w stronie biernej)
- (1.3) wydawać córkę za mąż
- odmiana:
- (1) marry, married, married, marries, marrying
- przykłady:
- (1.1) Ann married my brother. → Anna poślubiła mojego brata.
- (1.1) I was happy to hear that she married Anthony. → Byłem szczęśliwy, kiedy dowiedziałem się, że ona poślubiła Antoniego.
- (1.1) They just laughed off the rumours that they are getting married. → Oni tylko obracali w żart plotki, że się pobierają.
- (1.2) She was not happily married. → Ona nie była szczęśliwa w małżeństwie.
- (1.3) He was eager to marry his daughter to a nobleman. → Był skory wydać swoją córkę za mąż za szlachcica.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mismarry • intermarry • remarry
- synonimy:
- (1.1) hitch, wed, espouse, wive, tie the knot, get married
- (1.2) perform the ceremony of marriage
- antonimy:
- (1.1) divorce
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. marriage, marrier, remarriage
- przym. married, unmarried
- czas. remarry, intermarry
- związki frazeologiczne:
- marry in haste, repent at leisure • honest men marry soon, wise men not at all • never marry for money, but marry where money is
- etymologia:
- średnioang. marien < st.franc. marier ← łac. martre, martus[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks: Angielski - 1000 podstawowych słów
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.