lwica (język polski)
lwica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈlvʲiʦ̑a], AS: [lvʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. samica lwa
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik lwica lwice dopełniacz lwicy lwic celownik lwicy lwicom biernik lwicę lwice narzędnik lwicą lwicami miejscownik lwicy lwicach wołacz lwico lwice - przykłady:
- (1.1) Pięć lwic i trzy samce wybiegły na polanę kocimi susami[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lew m, lwisko m, lewek m, lwiątko n, Lew m
- przym. lwi
- związki frazeologiczne:
- bronić dzieci jak lwica
- etymologia:
- (1.1) pol. lew + -ica[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lioness
- arabski: (1.1) لبؤة ż (labuʾa)
- bułgarski: (1.1) лъвица ż
- czeski: (1.1) lvice ż
- duński: (1.1) løvinde w
- esperanto: (1.1) leonino
- francuski: (1.1) lionne ż
- hiszpański: (1.1) leona ż
- jidysz: (1.1) לייביכע ż (lejbiche), לייבנטע ż (lejbnte)
- joruba: (1.1) abo-kiniun
- karaimski: (1.1) тиши арслан
- kataloński: (1.1) lleona ż
- łaciński: (1.1) lea ż
- niemiecki: (1.1) Löwin ż
- nowogrecki: (1.1) λέαινα ż, λιονταρίνα ż
- pendżabski: (1.1) ਸਿੰਘਣੀ ż (siṃghaṇī)
- sanskryt: (1.1) सिंही ż
- slovio: (1.1) leovica (леовица)
- staroegipski: (1.1)
(mꜣt) - szwedzki: (1.1) lejoninna w
- włoski: (1.1) leonessa ż
- źródła:
- ↑ Alfred Szklarski: Tomek na Czarnym Lądzie, Wydawnictwo Śląsk, 1958.
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 24.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.