wybiec (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈvɨbʲjɛʦ̑], AS: [vybʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.i  j 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wybiegać)

(1.1) aspekt dokonany od: wybiegać
odmiana:
(1.1) koniugacja Vc
przykłady:
(1.1) Starszy mężczyzna, ojciec Ain'u' Ku, pierwszy wybiegł na spotkanie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wybiegnąć
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. biegacz mos/mzw, bieg m
czas. biec ndk., biegać ndk., wybiegać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wybiegać
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tomek wśród łowców głów, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.