luk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [luk], AS: [luk]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) otwór w pokładzie statku do ładowni, otwarty ku górze, zamykany pokrywą
- (1.2) otwór wejściowy w czołgu[1]
- (1.3) specjalna komora na statku, w samolocie, autobusie itp., do przewozu towarów lub bagażu[1]
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: luka
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik luk luki dopełniacz luku luków celownik lukowi lukom biernik luk luki narzędnik lukiem lukami miejscownik luku lukach wołacz luku luki - (2.1) zob. luka
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) otwór
- (1.2) otwór
- (1.3) komora
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. lukowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- esperanto: (1.1) holdluko, luko; (1.2) luko, klappordo
- niderlandzki: (1.1) luik n; (1.3) bagagevak n
- źródła:
luk (język bośniacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bot. kulin. cebula
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
luk (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) bot. cebula
- (1.2) łuk (broń)
- (1.3) archit. łuk
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik luk lukovi dopełniacz luka lukova celownik luku lukovima biernik luk lukove wołacz luče lukovi miejscownik luku lukovima narzędnik lukom lukovima - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
luk (język czeski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) łuk
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik luk luky dopełniacz luku luků celownik luku lukům biernik luk luky wołacz luku luky miejscownik luku lucích narzędnik lukem luky - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lučištník m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
luk (esperanto (morfem))
- wymowa:
- znaczenia:
morfem
- (1.1) luk, dziura, otwór, właz
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. luko, luketo, lumluko, tegmentoluko, ferdekoluko, kloakluko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1974 (Oka Oficiala Aldono al Universala Vortaro). Baza Radikaro Oficiala: grupa 9.
- źródła:
luk (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- лук
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) łuk
- odmiana:
- (1.1) lm lukis
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
luk (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
luk (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈluk/
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.