leutnant (język polski)
- wymowa:
- (spolszczona) ‹lejtnant›
- podział przy przenoszeniu wyrazu: leut•nant
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) wojsk. stopień wojskowy odpowiadający porucznikowi lub podporucznikowi w wojsku polskim; zob. też lejtnant w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik leutnant leutnanci dopełniacz leutnanta leutnantów celownik leutnantowi leutnantom biernik leutnanta leutnantów narzędnik leutnantem leutnantami miejscownik leutnancie leutnantach wołacz leutnancie leutnanci depr. M. i W. lm: (te) leutnanty - przykłady:
- (1.1) Do tej pory leutnant postępował spolegliwie i nawet wytypowano go do awansu.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lejtnant mos
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Leutnant, franc. lieutenant
- uwagi:
- (1.1) inna pisownia lejtnant
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: lejtnant
- rosyjski: (1.1) лейтенант m (lejtenant)
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.